En nog wat plaatjes...

Straatbeeld in Yogja.

Strandhuisje eind buiten Sentani (eerst een uur over een hobbeldebobbel weg, heel gaaf!).

Je waant je in het tropisch regenwoud. En weer op de foto gevraagd.
Plaatselijke markt in Wamena.
Happy families (met Pieter en Anja en kids).

Selamat datang di Yogjakarta

Daar zijn we dan eindelijk. In Yogja. We zijn nu al twee weken in Indonesie en hebben al een heleboel gezien en meegemaakt. We hebben genoten van Wamena. We zaten in een guesthouse op de base van Oikonomos. We hebben ons toekomstige huis daar bekeken en in gedachten al ingericht ; ). We gaan op de base wonen (voorlopig). De kids hebben genoten. Waren snel aan de 5 honden gewend en missen ze nu hier... We hebben allemaal zin om in Wamena te gaan wonen. Wat verder erg leuk was dat we Jacomiens broer met zijn gezin ontmoet hebben. Heel leuk om elkaar weer te zien en te spreken na 2 jaar!

We hebben langer in Sentani gezeten dan we dachten. We zouden vorige week donderdag hierheen vliegen, maar het paspoort was nog niet klaar (de juiste man was niet aanwezig). Helaas was er pas 's maandags een volgende vlucht beschikbaar. In eerste instantie baalden we enorm. Sentani is warm en we wisten niet veel te doen. Geluk bij een ongeluk was dat er een ander stel van Oikonomos ook naar Sentani moest voor visumformaliteiten. Ze kwamen bij ons in het guesthouse, dus leve Boonanza! Bovendien goot het hele dagen in Sentani, zodat het helemaal niet warm was. Met hen zijn we nog naar Abepura geweest (Dunkin Donuts ; ) en we zijn met regen naar het strand geweest wat een erg leuke ervaring was. Je zit in een soort huisje (zie foto) op het strand (waar je uiteraard voor moet betalen). De kids waren die dag weer echt fotomodellen. Werkelijk overal moeten ze op de foto. We gaan er maar geld voor vragen ; ). Ook hebben we kennisgemaakt met de dieren hier. We hadden zowel in Wamena als Sentani gezelschap van ratten. Meestal tussen het dak, maar in Sentani wandelde er eentje vrolijk door het huis. Brrr. Gelukkig mochten we de poes van de buren even lenen... We overwegen serieus om maar een kat aan te schaffen.

Afgelopen maandag zijn we hierheen gevlogen met vette vertraging. In Sentani kwam het vliegtuig niet opdagen, dus wisten we al dat we onze volgende vlucht in Bali zouden missen. Uiteindelijk zijn we een uur of 14 onderweg geweest. Itulah Indonesia!

We zitten hier in een prachtig guesthouse. Heel mooi, schoon, ruim (bijna dierloos) appartement. Het is hier rustig en veilig voor de kids. De kids hebben hun eigen domein schuin tegenover ons, incl. badkamer. Ze vinden het helemaal stoer. Gelukkig hebben we de babyfoon meegenomen. (Als je foto's wilt zien van hier, moet je helemaal naar beneden scrollen. Er staan foto's van drie jaar terug op de site en in dat appartement zitten we nu ook). Morgen beginnen onze lessen op Puri Bahasa. De kinderen mogen naar een soort kinderopvang. Daar hebben we net even gekeken. De kids zien het helemaal zitten. Over twee weken begint hun (internationale) school, dus het is maar even.

Onze uitjes bestaan nog voornamelijk uit 'naar de winkel gaan'. Orienteren wat er allemaal te verkrijgen is. En dat is hier een heleboel! Dus daar gaan we de komende maanden dan nog maar van genieten. Net lekker gedronken met een Hollands speculaasje erbij. Heerlijk. En lekkere Toblerone gekocht, want ja. Jacomien kan niet zonder chocolade... (Dat wordt dan toch moeilijk in Wamena ; ). Veel groeten van hier en speciaal voor kinderen uit Julia en Ivana's klas hun hartelijke groeten. Leuk dat er berichtjes geplaatst worden. Ze wilden al terug mailen, maar er staat dan geen mailadres bij, dus bij dezen...

Eerste ervaringen

Hallo allemaal, wat leuk dat er zo meegeleefd wordt door iedereen! We willen even wat eerste ervaringen met jullie delen. Na een hele voorspoedige reis (heel bijzonder goed gegaan) zijn we gisterenmorgen in warm Sentani aangekomen. We zitten in een guesthouse van Sil. De reis was lang en vermoeiend (ongelofelijk, wat is een mens moe na twee nachten niet geslapen te hebben), maar de kids hebben het prima doorstaan. Dankzij hen hadden we allemaal aardige gezichten bij controles. Zelfs de extra kilo's (zeker 12 kilo teveel in de koffers: we hadden gerekend op een euro of 500 bijbetalen) hoefden we niet te betalen. De man was druk in gesprek met de kids...

De kids rennen hier rond alsof ze nooit anders gedaan hebben). Ongelofelijk hoe snel kinderen zich aanpassen. Ze lopen zoveel mogelijk op blote voeten ("want we zijn nu toch in Papua?" maar ja, mama vindt het op straat een beetje vies dus mag het nog steeds niet altijd), plassen op hurktoiletten, vangen allerlei enge insecten, kijken hun ogen uit en genieten van alle nieuwe dingen. We hebben bijv. vanmiddag op de terugweg van de immigratiedienst in Jayapura langs de kant van de weg kokosmelk gedronken. Een vrouw met een heel lang mes hakte eerst de bovenkant eraf, gooide de melk in een bak en maakte dan het vlees los en gooide het er weer terug in. Wat siroop (of melk ?) erbij en klaar... Was best lekker, maar ook wel weeïg. We hadden prachtig uitzicht op de zee.

Morgen vliegen we naar Wamena. Daar blijven we tot dinsdag. We verheugen ons op het weerzien met onze fam. en de mensen daar. Donderdag hopen we naar Yogjakarta te vliegen.

Veel groeten en iedereen een goede vakantie toegewenst!

Nog één nachtje slapen!

En dan is het zover. Morgen hopen we 's morgens vroeg om 6.00u richting Schiphol te rijden. We vliegen om 11.00u. We komen om 9.00u de volgende morgen in Jakarta aan (hier 3.00u 's nachts). We moeten daar 12 uur wachten. We proberen een hotelkamer te regelen en wat bij te tanken. 's Avonds om 21.00u vertrekken we richting Papua. Donderdagmorgen om 7.00u hopen we daar aan te komen. (Dan moet hier de nacht nog gaan beginnen). Eerlijk gezegd zien we erg tegen de reis op. We zijn allemaal een beetje aan het eind van ons latijn na alle drukte (al het geregel, verhuizing etc). En het is zo lang reizen en we slaan zowat twee nachten over. Bovendien heeft Julia vandaag koorts, niet zo prettig... Maar we hebben in het vooruitzicht dat we het komende weekend een kijkje gaan nemen in Wamena en dat we Pieter (broer Jacomien) en Anja met hun kids gaan ontmoeten! Dat is erg prettig na twee jaar elkaar niet gezien te hebben! Zij zijn in de buurt van Wamena op conferentie. Daar gaan we dan maar even van genieten. Na het weekend weer terug naar de kust voor alle formaliteiten. Kan 5 min. duren, kan ook twee weken duren. Wachten, wachten en maar wachten tot ze zin hebben om je te helpen. O, o, dat wordt een taaie week... Donderdag 21 juli hopen we dat alles klaar is en vliegen we terug naar Java voor de drie maanden taalstudie. We hopen eens in de twee jaar op verlof te komen.

We willen iedereen bedanken voor alle goede wensen, kaarten, kadootjes enz. enz. En onze families willen we even speciaal bedanken. Die hebben zoveel voor ons gedaan! Momenteel zitten we nog te genieten op de camping in Wemeldinge met de gehele kampeeruitrusting van Jacomiens ouders. Verder hebben we afgelopen zaterdag hebben we genoten van ons verjaardags/afscheidsfeest wat we vierden samen met Nelleke (zus Jacomien) die ook jarig was en van de zomer naar Amerika hoopt te vertrekken.

We hebben een visitekaartje van ons gezin waar onze toekomstige adressen op staan. We hebben ze ook digitaal. Als u interesse hebt, stuur dan even een mailtje. (Ons mailadres blijft gewoon werken).

Sampai jumpa! (Tot ziens!)