Vlinder

Vandaag is Ivana's hond Vlinder doodgegaan. Vanaf dat we terugkwamen van verlof was ze niet meer de oude. Ze had tijdens ons verlof een flinke hoofdwond opgelopen waardoor ze veel bloed had verloren. Sindsdien is ze niet meer de oude. Eerst dachten we nog dat ze zwanger zou zijn, maar 4 weken geleden lag ze half dood voor de deur en at en dronk niet meer. We hebben op internet gezocht en we denken dat ze een hondenziekte heeft gekregen. Ze is tijdens ons verlof ook vaak het complex afgeweest en daardoor waarschijnlijk in aanraking gekomen met straathonden. De eerste week dat ze ziek was hebben we ze met een spuitje ORS/suikerwater/vitamine gegeven. De dierenarts heeft ze nog een paar keer antibiotica toegediend. Op den duur hebben we de moed opgegeven. Twee weken later gingen we verhuizen. We besloten om Vlinder bij het oude huis te laten, om verspreiding van de ziekte te voorkomen. We gingen af en toe langs om te proberen of ze wilde drinken. Op den duur ging ze weer een beetje slobberen als je de bak onder haar neus hield. Afgelopen maandag voordat Pieter naar Surabaya (voor zijn werk) vertrok ging ze ineens hondenbrokken eten, dus we kregen weer moed. Maar uit zichzelf deed ze eigenlijk niets meer dan liggen. Ze was vreselijk mager geworden. We besloten om Vlinder toch maar hierheen te halen, want iedere keer naar het oude complex waren we een beetje beu! Dus onze tuinman had een hokje gefabriceerd onder ons nieuwe huis. Vanmorgen toen we Pieter op gingen halen van het vliegveld (gelukkig weer thuis!), hebben we Vlinder meegenomen. Er zat nog geen deurtje in het hok, dus we hebben eerst even koffie gedronken en Pieter heeft een deurtje gemaakt. Toen Pieter haar ging halen uit de auto, lag ze dood achterin... Ivana moest even huilen, maar was erg dapper. Pieter heeft een graf gegraven en Ivana heeft haar erheen gedragen. Ze heeft Vlinder nog een paar knuffels gegeven en in haar graf gelegd. (Was hartverscheurend om te zien en dan is het maar een dier!). De meiden hebben de kluiten erin gedaan. Ongelofelijk hoe de kids het opnemen! Heel dapper. En dan zit ik hard in mijn ogen te wrijven...

Verhuizing op Papua

Onze zoveelste (14^e? tel kwijt…) verhuizing is achter de rug! We wonen nu op Pikhe, 6 km buiten Wamena. Alles is prima verlopen. We waren al rond half 6 wakker, dus konden we veel doen voor 8u ; ). We hadden veel hulp van zowel Papua’s, Indonesiërs en Nederlanders. We hadden een truck gehuurd, die heeft maar 1x hoeven rijden. De meiden mochten bovenop de spullen wat ze natuurlijk prachtig vonden! Op het nieuwe complex hadden we studenten ingehuurd om te sjouwen. De afgelopen twee zaterdagen hadden zij ook geholpen om het hek om de tuin heen te zetten, dus hadden ze een aardig zakcentje verdiend, waar ze reuze blij mee waren! De truck en de auto’s konden maar tot halverwege het complex komen, dus moest alles nog zo’n 150 m. gesjouwd worden. Wat denk je van een loeizware boekenkast die gedragen worden door een stuk of 10 studenten ; ). Mooi gezicht. Een vrouwelijke collega hielp mij met het uitpakken van de keuken tussen de aankomsten van de ladingen door. Die was dan ook snel aan kant. Klokslag 12u was alles binnen, lekker vlot! We hadden eten besteld op het oude complex dat stond al klaar in warmhoudbakken. Onze tuinman had de dag van z’n leven… ’s Middags zijn we met Kees en Mija en poes en hond weer naar hier gereden. Vlinder is nog bij het oude huis tot Ivana’s groot verdriet. Als ze een hondenziekte heeft, besmet ze de honden op dit complex ook. Het is ongelofelijk dat het beestje nog steeds leeft! We hadden allang gedacht dat ze dood zou zijn. Ze is nu al 2,5 week ziek (eet en drinkt niet meer zelf…). Kees en Mija hielpen met de bedden in elkaar te zetten en op te maken, dus we konden ‘s avonds lekker gaan slapen. Een Amerikaanse vrouw had voor avondeten gezorgd en gebracht. Super! Er wordt goed voor ons gezorgd! De meiden voelen zich allebei al thuis in het nieuwe huis. Hun kamers zijn erg leuk geworden!

We zijn blij en dankbaar dat alles zo goed, vlot en gesmeerd liep. En we hadden fantastisch weer, beter konden we niet wensen!

Een hartelijke groet van ons viertjes vanuit Pikhe waar je de krekels kunt horen tsjirpen en de vogels hoort fluiten en waar de zonsondergang elke dag weer een heel spektakel is, prachtig!

 De verhuiswagen ; )

 Ons huis.

 Elke avond prachtige zonsondergang.

De 1e avond genieten van de maaltijd die Alyssa voor ons heeft gekookt!